سهام کاهش یافته، و نگرانی ها افزایش می یابد.
با گذشت زمان، نگرانی های تورمی واقعی تر و موثرتر به نظر می رسند. پس از دستاوردهای دیروز، امروز تقریباً تمام شاخص های پیشرو در سراسر دنیا تمام آنچه را که موفق شدند در روزهای گذشته بازیابی کنند از دست دادند. نیکی در بازار آسیا به همراه هانگ سنگ در روز تعطیلی شانگهای به ترتیب 1،% و 0.6% از دست دادند، در حالی که داکس آلمان در اتحادیه اروپا با 2.3% ضرر پیشرو می باشد. فوتسی در لندن و CAC 40 در فرانسه نیز به ترتیب 1.8% و 2.2 درصد از دست دادند.
در روزها و هفته های گذشته ما نگرانی های جدی در مورد انرژی در پیشرفته ترین اقتصادها از جمله کمبود برق در چین داشتیم. این کمبود انرژی ، همزمان با کمبود نیروی کار، منجر به افزایش قیمت تولیدکنندگان شده و نگرانی های رکود تورمی، که با افزایش شدید سود اوراق قرضه نیز همراه شده برجسته تر می شوند. بازده اوراق قرضه 10 ساله آلمان تا 0.168٪ افزایش یافت که بالاترین سطح از ماه مه است، در حالی که بازده اوراق قرضه بریتانیا نیز به 1.117٪ رسید، که بالاترین میزان در دو سال گذشته بود. امروز بازده اوراق قرضه 10 ساله ایالات متحده نیز از اوج هفته گذشته خود در 1.55٪ عبور کرد.
در ایالات متحده، پس از ماه ها هشدار از سوی فعالان بازار، سرانجام هفته گذشته آقای پاول به نوعی پذیرفت که نگرانی های تورمی کمی بیشتر از برآوردهای قبلی است و باید کمی جدی تر به نظر برسد، با این حال بار دیگر تاکید کرد که بانک مرکزی ایالات متحده همه ابزارهای مورد نیاز برای کنترل وضعیت در صورت نیاز را در اختیار دارد. بعد از آقای پاول، نوبت خانم یلن بود که در مورد وضعیت تورم صحبت کند. جانت یلن ، وزیر خزانه داری روز سه شنبه گفت تورم در هفت ماه آینده همچنان بالا می ماند و سپس فشارهای تورمی احتمالاً در نهایت کاهش می یابد "اما این بدان معنا نیست که طی چند ماه آینده از بین می رود."
مقامات فدرال رزرو اغلب از واژه "گذرا" برای توصیف تورم بالاتر فعلی استفاده می کنند، که در بالاترین حد خود در 30 سال اخیر قرار دارد. با این حال ، واژه "گذرا" در هفته های گذشته کمتر استفاده شده است و برآوردها برای سال 2022 از 2.3٪ پیش از این، به 2.8٪ افزایش یافته است.
به عنوان واکنشی که در ساعات اولبه امروز دیدیم، RBNZ با افزایش 25 واحد پایه ای نرخ بهره به 0.5 درصد، چرخه تنگ سیاست های پولی انقباضی جهانی را رهبری کرد. ایسلند از همین روش پیروی کرده و نرخ بهره معیار خود را از 1.25 درصد به 1.50 درصد افزایش داد. انتظار بازار این است که در سایر اقتصادهای توسعه یافته نیز همین مسیر را شاهد باشیم.
این واکنش در کوتاه مدت نمی تواند برای بازارها مثبت باشد، اما در میان مدت و بلندمدت می تواند حمایت کننده باشد، زیرا سیاست های انقباضی به این معنی است که اقتصاد بدون کمک بانک های مرکزی و دولت به خودی خود بهبود می یابد، که این به خودی خود یک سیگنال مثبت است.
