بازار با خونریزی و وحشت از FED استقبال می کند.
همه چیز با داده های اشتغال بخش هار غیر کشاورزی (NFP) در 3 ژوئن آغاز شد. بر اساس گزارش اداره آمار کار، اقتصاد ایالات متحده میوفق شد که 390 هزار شغل جدید ایجاد کند که بسیار بیشتر از 325 هزار شغل انتظارات بود. پس از آمار اشتغال، نوبت به تورم رسید که در مرکز توجه ها بود. داده‌های ماه می می توانست برای فعالان بازار مهم‌تر باشد، به‌ویژه زمانی که داده‌های آوریل نشانه‌هایی از به اوج رسیدن تورم داشت.
جمعه گذشته، 10 ژوئن، عدد قیمت مصرف کننده را بدون هیچ نشانه ای از کاهش در ماه می داشتیم. CPI (تورم) عمومی نسبت به آوریل 1.0% افزایش یافت، که بیشتر از پیش‌بینی اجماع بود و بالاترین سطح جدید 40 ساله خود را 8.6% (سالانه) نشان داد. اهمیت این عدد این بود که قیمت خدمات و کالاها به ترتیب 0.8 درصد و 1.3 درصد افزایش یافت که تأیید می کند که تورم در همه بخش ها ریشه دوانده.
اعداد دقیق تر نشان می دهد که قیمت مواد غذایی 1.2٪ افزایش یافته است و هزینه های انرژی با افزایش 3.9٪ به دلیل افزایش4.1٪ در قیمت بنزین بیشتر بوده است. بدون احتساب قیمت‌های بی‌ثبات مواد غذایی و انرژی، تورم در بخش های دیگر (Core CPI) 0.6% افزایش یافت، بالاتر از حد انتظار با افزایش سالانه 6.0% که از 6.2% در آوریل کاهش یافت اما همچنان بیشتر از تخمین‌های بازار بود.
ادامه فشار قیمت مطمئناً مصرف کنندگان را تحت فشار قرار می دهد و مطمئناً به بدتر شدن احساسات مصرف کننده ادامه خواهد داد. در حال حاضر در انتظارات تورمی، می‌توانیم اثر آن را مشاهده کنیم، در حالی که بیشتر پرسش‌شوندگان برآورد خود را به سمت تورم 10 درصدی برای سال آینده پیش می‌برند. با عدد امروز بالای 3.37 درصد سود اوراق قرضه ده ساله خزانه داری، منحنی بازدهی خزانه داری دو ساله و 10 ساله آمریکا برای اولین بار از آوریل امسال به طور کوتاه مدتی معکوس شد و باعث شد افراد بیشتری به رکود اعتقاد داشته باشند زیرا به معنای تورم و انتظارات تورمی حتی بالاتر است.
در حالی که تمام اعداد و داده های ذکر شده باعث سقوط آزاد امروز بازارها، با زیان 2.4 درصدی در میانگین صنعتی داوجونز، افت 3.3 درصدی در نمودار SP500 و افت بیش از 4.1 درصدی در شاخص نزدک شد، سه سناریو ممکن برای نشست فدرال رزرو قابل تصور است.
اولین انتخاب می تواند ادامه حمایت ها و حفظ نرخ های بهره فعلی باشد تا با بهبود اقتصاد و تعادل مجدد در منحنی عرضه و تقاضا، تورم کاهش یابد. این سناریو در حال حاضر قابل اجرا به نظر نمی رسد، زیرا می تواند تورم را حتی بیشتر کند و کنترل آن را برای بانک مرکزی غیرممکن کند. از سوی دیگر، اقتصاد بیش از حد گرم شده و نیازی به حمایت بیشتر ندارد. می‌توانیم اعداد مثبت را در گزارش های شاخص مدیران خرید، خرده‌فروشی و اشتغال مشاهده کنیم.
سناریوی دوم به سمت تصمیم گیری ها و سیاست های تندروانه تر و به عنوان مثال افزایش نرخ های بهره به جای 50 واحد در ثانیه به میزان 75 واحد در ثانیه است یا حتی می تواند نشان دهد که با افزایش بیشتر نرخ های در تمامی جلسات آتی، سیاست های سخت گیرانه تری خواهیم داشت. از آنجایی که نرخ های بهره بسیار بالا هستند و می توانند پیشرفت های اقتصادی را کاهش دهند، رویه های سخت تر می تواند فشار بیشتری بر بازار وارد کند و حتی باعث وحشت فروش شود، چیزی که قطعا FED به دنبال آن نیست.
و سناریوی سوم و محتمل ترین، سناریویی بین سناریو اول و دوم است. اعضای FOMC احتمالاً افزایش نرخ بهره را با 50 واحد در جلسات ژوئن و ژوئیه ادامه خواهند داد. این دو افزایش نرخ‌ها در مرحله اول تورم را کنترل می‌کند و سپس با توقف سیاست‌های انقباضی، می‌تواند اقتصاد را افزایش داده و به FED کمک کند تا منحنی عرضه و تقاضا را مجدداً متعادل کند. در حال حاضر این سیاست در قیمت های بازار لحاظ شده است.
اگر فدرال رزرو به سمت سیاست سوم برود و سرمایه گذاران آن را به عنوان یک تحول مثبت ببینند، می توان گفت که گاوهای دلار آمریکا می توانند به آرامی بازگردند. خرس‌های وال استریت نیز آماده هستند تا رالی خود را متوقف کرده به گاوها اجازه دهند کمی نفس بکشند. این واکنش قبل از تصمیم گیری بعدی بازارها برای افزایش، یا هر اتفاق دیگری در بازار قابل پیش بینی است.
